Data: 08.07.2016 / Autor:

Szum drzew oraz zapach kory, roślin z ogródka warzywnego i zaplątanych w trawie ziół to tylko nieliczne naturalne środki wykorzystywane w silwoterapii. Czym są zajęcia tego typu? Na czym polegają? "Silva" oznacza las. Któż z nas nie czuje się lepiej po choćby krótkim spacerze ścieżkami leśnymi? Śpiew wiatru i ptaków między gałęziami, zapachy przyrody, szmer strumyka, jeśli akurat taki przepływa w pobliżu...
Zajęcia w ramach silwoterapii w różnych grupach terapeutycznych mogą przebiegać podobnie, ale i nieco odmiennie, mają charakter zindywidualizowany. Wykorzystywane są bodźce zapożyczane z przyrody i dostosowane do możliwości uczestników. Jako środki często wykorzystywane są: liście, kamienie, trawa, kwiaty, gałązki, piasek, ziemia, kora drzew, mech, szyszki, kasztany, żołędzie, orzechy, szum wiatru, szelest roślin, plusk wody, zapachy roślin, odgłosy zwierząt.
Tego typu terapia prowadzona jest zarówno na łonie natury (ogród na terenie Koła, okoliczne parki, łąki), jak i w specjalnie przystosowanych salach. Stosowane są metody stymulacji polisensorycznej (wielozmysłowej), instruktażu słownego, prowadzenia ręki, rozmowy kierowanej.
Celami silwoterapii są:
- wyciszenie emocji,
- uspokojenie organizmu,
- rozwijanie/ kształtowanie świadomości ciała, orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz umiejętności koncentracji uwagi na bodźcu.
(opracowanie na podstawie materiałów wewnętrznych Środowiskowego Domu Samopomocy Koła PSOUU i źródeł internetowych)